Cedr himalajski (Cedrus deodara) to rodzimy gatunek, który spotkamy w Palestynie, Nepalu czy Indiach. Struktura drzewa cedrowego jest łatwa do rozpoznania ze względu na charakterystyczne ułożenie zwieszonych gałęzi i stożkową koronę. Lubiący słońce i prawie każde podłoże uprzyjemnia krajobraz porastając skalne zbocza. Samo drewno to nie tylko podpałka do pieca, ale również eteryczna przyjemność dla czułych nozdrzy.
 
Cedr himalajski (Cedrus deodara)
Cedr himalajski (Cedrus deodara) należy do gatunków wiecznie zielonych. Rośnie szybko i dorasta do oszałamiającej wysokości, bo aż 65m. Jednak przeważnie można się spotkać z wymiarami do około 9m szerokości i do 15m wysokości. Tworzy pokaźną koronę o kształcie zbliżonym do stożka. Kora jest mocno spękana, ciemna, o barwie szaro-brązowej. Igły pojedyncze, mają zabarwienie niebiesko-zielone i skierowane są ku dołowi. Pomimo, że są miękkie to ich zakończenia są ostre, o czym trzeba pamiętać, kiedy już zdecydujemy się ich dotykać. Osiągają długość do 37mm. Rośnie między innymi na umiarkowanie stromych zboczach skalnych i do jego wymagań zaliczyć należy duży popyt na światło. Wykazuje wysoką tolerancje w odniesieniu do pH gleby i na pojawiające się okresy susz. Występuje głównie na iłach piaszczystych. Upodobał sobie podłoża bogate w potas i ubogie w fosfor. Gleby zbite, dla których charakterystyczna jest mała przepuszczalność czy podłoża skaliste stanowią dla cedru himalajskiego duże utrudnienie.
 
O ile z problemem ubogich gleb i ich zagęszczeniem ten iglasty gatunek jest w stanie sobie poradzić, o tyle kwestia dotycząca występującego powszechnie i będącego dużym problemem w odniesieniu do ochrony środowiska jaki stanowi występujący w powietrzu smog jest już rzeczą, którą nie łatwo wyeliminować. Jeśli z kolei patrzeć na warunki optymalne to trzeba nakreślić, że idealne będą gleby żyzne. Głębokie i zarazem charakteryzujące się dobrą przepuszczalnością spełniają wymagania dotyczące fazy wzrostu dla tego gatunku. Drewno cedru jest jasne, białe lub delikatnie żółte z odcieniami brązowego. Kontakt z drewnem cedrowym jest bardzo charakterystyczny, a wszystko przez jego eteryczne właściwości. Przyciąga nie tylko samo drewno, ale również woń, którą wydziela. Rysunek drewna jest nieco nierówny, a powierzchnia oleista. Ułożenie włókien jest proste. Gęstość drewna cedrowego wynosi 560 kg/m3. 
 
Pomimo odporności i wysokiej wytrzymałości biel cedru himalajskiego bywa atakowany przez owady i grzyby. Sfera zastosowań cedru himalajskiego sprowadza się między innymi do zastosowania jako surowca opałowego. Wykorzystywany jest do produkcji sklejki i produkcji elementów stolarki budowlanej, jak również w stolarstwie w pełnym rozumieniu tego słowa- materiał sprawdzony do produkcji mebli. Stanowi także gatunek, który tworzy „ekrany krajobrazowe”. Jeśli chodzi o zdrowie olejki wytwarzane z cedru himalajskiego są zapachowe i wykazują właściwości antyseptyczne oraz owadobójcze.