Cedr libański (Cedrus libani A. Rich.) to rodzimy gatunek występujący na terenie Azji Mniejszej. Rzut oka na historię tego miejsca pozwala znaleźć nić łączącą ten gatunek drzewa ze starożytnością. Cedr libański znany jest już kilkaset lat i ociera się o czasy sprawowania władzy przez króla Salomona. Drewno wykorzystywane jest do wyrobu olejków eterycznych, a w starożytności służyło jako podstawowy o bardzo ważny materiał budowlany.

Cedr libański (Cedrus libani A. Rich.)
Jest to gatunek drzewa należącego do rodziny sosnowatych. Choć wywodzi się z Azji Mniejszej szukać go można w górach, a szczególnie tych występujących w Syrii, Turcji i Libanie skąd cedr ten czerpie swoją nazwę.Drzewo cedrowe
Rośnie na wysokościach między 1300, a 2100m. Jest to drzewo o imponującym, nieco dostojnym wyglądzie. Osiąga nawet 40m wysokości i 3m średnicy. Znakiem rozpoznawczym cedru jest parasolowata, rozłożysta korona, której rozpiętość powiększa się wraz z wiekiem. Nieraz powadzi to do tego, że starsze gałęzie opadają pod wpływem ciężaru i należy je podpierać elementami dodatkowymi. Cedry posiadają masywne, grube, zwisające gałęzie z podłużnie spękaną szarą korą i srebrno-niebieskimi sztywnym igłami. Igły są czworokątne w przekroju o długości do 3,5cm i szerokości 1mm.Utrzymują się na drzewie od 3 do 6 lat. Cedr Libanu jest rośliną jednopienną. Szyszki męskie są żółte i występują na dolnej części korony, natomiast szyszki żeńskie są barwy fioletowej, wyprostowane i sterczą do góry.
Cedr bardzo dobrze rośnie w miejscach słonecznych i mało zanieczyszczonych. Młode cedry mogą początkowo rosnąć w lekko zacienionym terenie stopniowo przechodząc do miejsc o pełnym nasłonecznieniu.
Jest to gatunek drzew dzisiaj wykorzystywany głównie w celach ozdobnych. Często nasadzane bywają w parkach, skwerach i dużych terenach zielonych. Nie są dobrym materiałem do nasadzania wzdłuż ulic, autostrad czy centrach miast ze względu na występujące tam znaczne zanieczyszczenie powietrza czego cedry libańskie nie lubią. Nie straszne im za to suche, gorące miejsca, o małej ilości opadów, wysokim pH i dużej suchości gleb jak piaski. Świetnie się czują również w glebach kwaśnych. Przy nasadzaniu warto pamiętać, że są to drzewa wolnorosnące, więc nie należy spodziewać się dużego, rocznego przyrostu.
Cedry są drzewami znanymi już od starożytności, a pierwsze wzmianki o nich pojawiły się w już Biblii, Starym Testamencie i mitologii. Mówią o nich zachowane teksty takie jak akadyjski epos o Gilgameszu, w którym to opisany jest sen Gilgamesza podczas, którego wędruje on do góry cedrowej. W dawnych czasach cedry odgrywały ważną rolę w życiu narodów, stanowiły o bogactwie i były wyznacznikiem wysokiego statusu społecznego. Drzewo cedrowe było ważnym materiałem przetargowym wśród Asyryjczyków, Egipcjan, Rzymian i Fenicjan i stało się symbolem dobrobytu oraz wzrostu kapitału.

  Drewno cedroweDzięki wykorzystaniu drewna cedrowego rozwijał się przemysł, a handel kwitł. Egipcjanie i Fenicjanie wznosili nawet cedrowe pałace i budowali cedrowe łodzie. Słynna na cały świat świątynia Salomona i świątynia Jerozolimska zostały zbudowane właśnie z cedru libańskiego. Co ciekawe w królestwie cesarskim ścięcie cedru było złym znakiem na przyszłość. Była to wróżba upadku imperium cesarskiego i końca jego historii. Niektóre źródła podają, że wyciągi i olejki cedru wykorzystywane były do balsamowanie zwłok Egipcjan. Roślinę też wykorzystywano w leczeniu wszelkiego rodzaju bólów zębów. Dziś już wiadomo że działanie takie jest spowodowane obecnością licznych ważnych fitochemicznych składników z których najważniejsze to występujące głównie w liściach: seskwiterpeny, seskwiterpenole i seskwiterpenony. Składniki te wykazują działanie przeciwzapalne, bakteriobójcze i wyciszające ogniska zapalne. Dzisiaj żywica cedru zawierająca terpentyny używana jest w przemyśle perfumeryjnym i w aromaterapii.
Jak ważnym znakiem dla narodu i kultury był cedr libański świadczy fakt , że do dziś flaga Libanu zawiera obraz drzewa cedrowego.