Styl Thonet

Forma mebli giętych, choć wydawałoby się prosta jest procesem dość skomplikowanym i wymaga dużej praktyki. Przekonał się o tym pionier nowego stylu- Michael Thonet. Urodził się w 1796 roku w niemieckim Boppard. Wypracowana przez lata ciężką pracą renoma zbudowała Thonetowi piedestał uznania. Do dziś nazwisko Thonet jest ikoną promującą charakterystyczne gięte meble.
Styl ThonetaW latach trzydziestych XIX wieku po uzyskaniu zawodu cieśli młody wówczas Thonet rozpoczyna przygodę z meblami giętymi w swoim zakładzie rzemieślniczym. Początkowe sukcesy sprawiają, że aktywnie zmierza w obranym przez siebie kierunku i tworzy meble stosując technikę gięcia fornirów warstwowo klejonych. Takie rozwiązanie umożliwiało przy wykorzystaniu jednego elementu zastąpienie kilku poprzez nadanie mu odpowiednich krzywizn. Nowa technologia była bardzo ekologiczna jak na tamte lata, gdyż zmniejszała koszty produkcji poprzez oszczędność surowca. Niepowodzenia związane z opatentowaniem nowej technologii oraz kłopoty finansowe
zmuszają Thonet do zmian. Rok 1841 staje się dla niego datą przełomową. Przebywa wówczas na targach w Koblencji. To tam poznaje księcia Klemensa Wenzela von Metternich- kanclerza Cesarstwa, który pragnie sprowadzić zdolnego stolarza do Austrii. Propozycja staje się rzeczywistością. Po sprzedaniu swojego zakładu opuszcza z rodziną ziemię ojczystą i trafia do Wiednia. Będzie to jak się później okaże właściwa decyzja. Od tej pory uznanie i rozgłos nazwiska Thonet będzie znakiem rozpoznawczym na całym świecie.
Mimo przeciwności losu stolarz nie traci nadziei. Kolejna próba stworzenia własnego interesu rozpoczyna się od założenia firmy w 1849 roku. Po przekazaniu zakładu synom zaczyna działać pod nazwą „Gebrüder Thonet”, czyli bracia Thonet. Osobliwość mebli giętych epatuje przede wszystkim naturalnością. Thonet z czasem odchodzi od stosowania fornirów warstwowo zaklejanych. Dostrzega za to możliwości wykorzystania drewna liściastego. Lepsza reakcja na ciepło i parę Styl Thonetawodną są elementami decydującymi o ich wyborze w stosunku do drewna gatunków iglastych. Konstrukcja mebli thonetowskich była przejrzysta. Lekka forma i ażurowa konstrukcja siedzisk krzeseł budowały poczucie mebli o płynącej, ruchomej linii. Krzesło numer 14 znane także pod nazwą krzesło bistro zrobiło światową furorę. Było tanie w produkcji ,a jego konstrukcja na tyle prosta, że umożliwiała masową produkcję. Sprzedaż osiągnęła zawrotne liczby przez co model okazał się strzałem w dziesiątkę Wybuch wojny przerwał śmiałe plany firmy kierowanej przez braci Thonet. Lokomotywa wyhamowała, jednak nie zatrzymała się. W 1953 roku wskrzeszono produkcję pokazując swoje wyroby w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Nowym Jorku- MoMA. Bujane fotele, gięte krzesła, które zobaczyć można do dziś w kawiarniach pamiętają długą historię początków masowej produkcji zapoczątkowanej przez zdolnego cieślę, który za sprawą talentu wygrał z przeciwnościami losu. Ich praktyczność i trwałość umacniają w przekonaniu kunszcie twórczości Thonet.